Colombia

Alsof de wereld steeds sneller begint te draaien, uren in minuten zijn veranderd, glippen mijn laatste weken en dagen door m'n vingers.
Niks aan te doen, aan alles komt een eind... Behalve dat ik nog net genoeg geld over had om nog twee weken intens van m'n lievelings Cuba te gaan genieten!
Met dat neusje van de zalm voor de boeg is dit een van de laatste verslagen van deze reis.

Van het afscheid van Fey na drie hele fijne maanden door Argentinië, Bolivia en Peru. Met heel veel hoogtepunten zoals Machu Picchu, Nazca, het buurtfeest, de jungle, Titicacameer, Uyuni. De wereld is prachtig en we hebben er weer zoveel moois van gezien!
Na Fey, Anna, Mandy en Rowan, allemaal hier in zuid Amerika, had ik het uitzonderlijke geluk dat ook Marijn nog wel zin had in een reisje. En zo ging ik in een belachelijke bus marathon van Lima naar zuid Colombia. Want we hadden niet helemaal duidelijk in welk land we elkaar gingen treffen

Alle busritten overleefd, lieve mensen ontmoet onderweg, Quito bekeken, kwam ik eindelijk in Pasto. Marijn was er al, heerlijk weerzien!
Toen kon weer een nieuwe etappe avonturen beginnen. Een prachtige lagune met jungle omgeven was ons eerste uitstapje. Eindelijk was de omgeving weer groen! Want al heel lang was het dor een grauw grijs, in Peru met name.

Daarna gingen we door naar Cali en San Cipriano vlakbij de Pacifische kust. Heel heel gaaf Afro Colombiaans dorpje in het niks/jungle.
Om er te komen gingen we 7km over een oude treinrails waarop een motor met "zijspan-plank" rijdt. Wij op de plank op een bankje en keihard (letterlijk en figuurlijk) door de jungle gieren en genieten! Filmpje hiervan volgt nog want Marijn is ook wel 'inspector gadget'.

In San Cipriano komen wij enorm tot rust met jungle wandelingen, waterval speurtochten, flessen rum en een spectaculaire tocht in grote opgeblazen vrachtwagenband over de prachtige rivier onder de lianen door.

Daarna was Medellín onze volgende stop. De stad van Pablo Escobar, drugscartels en guerrilla terreur. Daar staat het om bekend en dat is precies wat wij niet hebben ervaren. Wel zijn we met kabelbaan over- en met vers verworven vriendschap Yannick door een heftige achterbuurt gaan sjouwen. Op een bepaald punt voelden we alle drie tegelijk dat het mooi was geweest en gingen we terug. Yannick hield wel van een potje sensatie en zei regelmatig: die draagt een wapen, hij heeft een mes, hier durven mijn Colombiaanse vrienden niet te komen, etc. Droeg allemaal bij aan de feestvreugde :)

Met andere nieuw verworven matties gingen we genieten van parque Arvi en de kerst lichtshow in het centrum. Ik vind het kerstgevoel moeilijk te vatten als je met 30° door een stad loopt of palmbomen kunt tellen voor het slapen gaan. Maar de mensen hier zitten er helemaal in. Bijna elk huis is heftig verlicht en versierd. Zelfs zo dat na zonsondergang de stadsdelen op de berg groen/blauw/rood licht geven!
Medellín was een heel fijne stad. Wat mij betreft een aanrader.

Toen gingen we naar Cartagena. De eerste koloniale stad in zuid Amerika. Heel Cubaans, maar dan netjes afgewerkt met prachtige balkons en oude patios en alle huizen in een andere kleur. Heerlijk maar gruwelijk heet.
Strand, wandelen door de stad, uitkijken over de Caribische zee, fijne gesprekken en zweten. Dat was Cartagena voor mij.

In Barranquilla ging ik alleen op pad, maar dat verhaal verdient een eigen pagina dus dat volgt later.

In Santa Marta werd ik weer herenigd met Marijn, en ook prachtig op tijd want die avond 12 uur begon mijn verjaardag! Als er iemand ooit ontzettend 32 is geworden in Colombia dan was ik het wel!
Kaartjes en kadootjes, telefoontjes, slingers, er is voor me gezongen in 3 talen, ik kreeg bloemen van de liefste straatverkoper ooit, we dansten en dronken en het was een heerlijke verjaardag! <3
Santa Marta bleek de uitgelezen locatie om het einde van onze Colombia reis-vakantie te vieren. Strand, cocktails, feest, zon, het is tenslotte allemaal een mindset ;)

In Santa Marta zeiden Marijn en ik elkaar weer gedag. Drie heel snelle weken, waarin de uren in minuten veranderden en de tijd sneller dan ooit voorbij vloog.
Het was heerlijk!

In Bogota mocht ik logeren bij Daniel (vriend van Joep), aten we verrassend lekker Braziliaans en maakte ik me klaar voor m'n laatste twee weken in Cuba..

Kortom: jullie kunnen nog twee reisverslagen verwachten, ik geniet nog steeds met heel volle teugen, allemaal een fijne kerst gewenst en tot snel in het nieuwe jaar!