Carnaval, schildpadden en Afrikaanse ritmes en fietsen

Terwijl ons lief Brabant zich hult in Carnavalstenue, Den Bosch tot Oeteldonk is verworden, en Rosmalen nu als Zandhazendurp door het leven gaat, zweten wij ons hier een ongeluk op Zanzibar.
Soms met gedachten daar, bij de meesten van jullie. Dan zingen wij ' blauw, blauw, ik hou van jou'. Of we zeggen: 'Ho stop! Alles begint te draaien!'.

Maar meestal genieten we van hier. Van zon, heeeeeel veel zon. En ja, we smeren ons (bijna altijd) goed in. En ja, soms verbranden we toch. Maar inmiddels hebben we al wat kleur dus ons hebben ze niet zomaar tuk!

Vorige week woensdag zijn we al naar Zanzibar gekomen, maar de dagen gaan hier heel vlug. Na een alcoholvrij maandje en een heel christelijk en keurige start van de reis, genoten we van een eerste wijntje/biertje. Dat smaakt naar meer! Jullie carnaval, wij een goei Afrikaans feestje!
We gaan hier met een groep jongens om die fantastisch kunnen dansen. Het is de dansgroep six unit crew, te vinden op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=5HIJaWJVTJw
Hier worden we verlegen van, maar man o man wat is het gaaf om naar hun dansende lijven te kijken. We mochten meteen de eerste dag als groupies mee naar een show bij een groot hotel. Daar zaten we dan flink te fluiten en te joelen, met de andere leden van de groep die niet mee dansten. Heerlijk!

In de bus moest de energie flink worden opgevoerd, want Afrikaans dansen, met breakdance erdoorheen geweven, gaat niet over rozen. Ritmisch sloegen we tegen de ruiten en het dak, een uur lang onderweg naar het hotel. Hard zongen we mee met teksten in het Swahili die wij echt niet konden verstaan of uitspreken. En toen wilden ze dat wij hen ook iets leerden. We zagen onze kans schoon:
Met een bus vol uitgelaten en joelende mannen zongen we ' Ooooh, sapperdiejosiejaaaa, sapperdiejeejeejeeholaadioooo!'

We genieten, maar dat was al duidelijk. We zijn ook naar een schildpadden sanctuary geweest, daar heb ik geknuffeld met een schildpad van 132 jaar oud! Vond ie heerlijk. En ik ook;)

Nu zijn we net terug van een tweedaagse fietstocht over Oost-Zanzibar. Dat viel een potje tegen! We hadden wel vier datgen willen fietsen, maar zadelpijn heeft het belet. We bedachten dat het wel tof was om in een leegstaand huisje te overnachten. We fietsten naar de vuurtoren en daar was een klein vissershuisje, vol graffity. Toen overviel het donker ons, en besloten we daar te blijven. Dat was spannend, donker, koud, krap en nog meer spannend, maar heeeeel gaaf! Niet perse veel geslapen, maar de zon zien opkomen in de stilte van de natuur zonder andere mensen was prachtig. Direct daarna doemden de eerste vissers op, die we trakteerden op stroopwafels. Die mannen keken vreemd op toen ze ons daar zo zagen!

Al met al: wij gaan hier nog even door. Joep krijgt morgen spierbal-les en breakdanceles van de mannen van de crew, ik probeer me over mijn gene heen te zetten en m'n Hollandse heupen te laten draaien.