Tandenpoetsen, vasten, koken en afscheid nemen

Tis lang geleden, ik zou best veel te vertellen kunnne hebben. Wellicht. Ik zal m'n best doen!

Papa en mama zijn weer naar huis. Na drie weken samen door Ethiopië te hebben gereisd zat het er voor hen weer op, ze moesten terug naar hun pensioen, niet iedereen kan de hele tijd maar vakantie hebben!
Het was heerlijk! Zo fijn om met ze te zijn, om alvast te vertellen over al die avonturen die we al hebben meegemaakt en die ze ons dus niet meer afpakken:) en nu samen nieuwe avonturen te hebben verzameld.

Ze zijn erop voorbereid om nu het leidend voorwerp van dit reisverhaal te worden, maar ik hou het kort. Lieve papa en mama, het was Konjo No! En we zijn echt reuze trots hoe jullie die ouwe lijven die bergen op hebben weten te zeulen, en met die tassen hebben gesjouwd, en in modderhutjes hebben geslapen, en busritten van 12 uur hebben doorstaan; allemaal omdat de kinders zo nodig op reis moeten. En we zijn dankbaar voor de chique hotels, hippe busreis, luxe restaurants en glazen wijn, omdat het tenslotte voor jullie ook een beetje vakantie moest wezen. 

We hopen dat, ondanks jullie leeftijd en de bijbehorende gebreken, zelfs de dementie jullie deze avonturen niet meer af zal pakken ;) En anders zijn wij er om jullie er voor altijd aan te helpen herinneren. Zo.

En dan nu wat korte verhaaltjes.

Tandenpoetsen
Zo waren wij aan het wandelen (bergbeklimmen!) door en over de Simien Mountains, noord Ethiopië, en serieus prachtig! Onze gids, David, vertelde over de olijfboom, De olijven worden niet gegeten of gebruikt, maar de takken wel. Want stel: je vindt een meisje leuk. Dan moet je dat kenbaar maken. Niet te opvallend, want dan loop je een blauwtje en dat wil je niet. Dus pak je een takje van de olijfboom. De kauwt kort op een uiteinde en het tandenpoetsen kan beginnen. Doe dat in het zicht van het betreffende meisje. Mag je best een showtje van maken. En als ze dan tegen je zegt: 'Wat heb je mooie tanden!", dan kan het daten beginnen! Als ze je negeert, kun je het beste je tandenborstel nonchalant in je mondhoek hangen en doorlopen, dan vindt ze je niet leuk.

Vasten
De twee maanden voor Ethiopisch Pasen begint, wordt er door de orthodoxe Ethiopiër gevast, en flink! De afgelopen 50 dagen is er (bijna) geen ei, melk, vlees, vis, kip, yoghurt, etc gegeten of gedronken door bijna 100 miljoen mensen. Aangezien die producten de rest van het jaar wel gewoon worden genuttigd, zorgt dat nogal voor een grote hoeveelheid levende kippen, geiten, koeien, vissen, maar ook eieren, melk, etc. (Daarnaast is er ook een grote droogte gaande en zijn 10 miljoen mensen in Ethiopië direct afhankelijk van voedselhulp).
Maar over die geiten en die kippen. Vandaag is het hier goede vrijdag, zondag begint Pasen. Het belangrijkste feest van het jaar in Ethiopië! Toen wij gisteren van bus naar bus hopten terug onderweg van Shashamene naar Addis Ababa, zagen we hoe de reis ook door vele hanen en hennen werd gemaakt. Bovenkanten van bussen zaten vol met vastgeknoopte haantjes. Die zaten zo 4-6 uur vastgebonden in de brandende Afrikaanse zon, onderweg naar het einde van hun leven, want zondag eet heel Ethiopië vlees. En veel. En maandag is iedereen ziek, zo werd ons verteld door Maddy, waar we nu bij logeren, buurvrouw uit Rosmalen. 

Trouwens, die hanen hebben in de bus ook mooi mijn backpack ondergescheten. Zal ze leren, dachten ze.

Koken
Op dit moment zit ik dit te typen en wordt er in de keuken hard gewerkt door Joep en Maddy. Vanmiddag zijn de boodschappen gedaan, vanavond staat Njera met Shiro op het menu. We eten al bijna een maand niet heel veel anders, want het is het nationale voedsel, maar lekker! En nu dus door mijn chefs bereid. Wat een leven!

Afscheid
Dan is nu ons laatste weekend in Addis aangebroken. Dat is niet heel treurig want Addis heeft niet echt ons hart veroverd. Ethiopië in eerste instantie ook niet, maar het wordt steeds leuker. Dit afscheid is echter groter, we verlaten ook Afrika. Het continent waar we de afgelopen 4 maanden zoveel hebben meegemaakt en zooooo veel plezier hebben gehad. Zoveel kerken bezocht en religies leren kennen. Zoveel mensen ontmoet en in ons hart gesloten. Zoveel huwelijksaanzoeken ontvangen en helaas toch maar afgewezen. Zoveel prachtige ontmoetingen, dieren, plaatsen, culturen, maar vooral die hele mooie mensen. Het was heerlijk. 

En daarom: Lief mooi Afrika:

Zikomo kwambili - Malawi

Asante sana - Tanzania

Murakoza Chani - Rwanda

Afoyo Matek - Oeganda

Namasekenale - Ethiopië