als een vis op het droge

In de ochtend word ik vroeg wakker gemaakt door het mannetje. Hij zegt dat het eten klaar ligt. Na wat treuzelen sta ik op. Eerst steek ik mijn hoofd naar buiten. Kijk snel heen en weer of ik iemand zie en scharrel dan wat rond. Snel volgt de rest , hongerig voor het ontbijt. 

Door de dag heen keuvelen we wat. Ontwijken de brandende zon. En pikken een graantje mee. 

Dan komt Moses onze tuin in gelopen. Ik probeer naar binnen te vluchten maar hij heeft me te pakken bij mijn vleugels en bindt mijn poten bij elkaar. Ik zeg nog tok tok, maar mijn mannetje heeft geen oog meer voor me. Als een haan zonder kop zit hij alweer achter andere tokkende kippetjes aan.

Buiten word ik overgedragen aan iemand van wie ik niet wil weten wat zijn baan is. Een onguur type dat zie je meteen. Ik word meegenomen over de weg, door een schuurtje met een aantal pannen en dan naar een plek met veel tafels en stoelen. De crimineel laat me van alle kanten zien aan een beetje dommig kijkende man die er bleek uit ziet, waarschijnlijk is hij niet helemaal lekker. Deze man kijkt op zijn beurt weer vragend naar een ander die zegt 10 duizend. De dommige zieke man zegt 7 duizend. Hij dingt verdomme ook nog af. Wat denkt hij wel niet over mijn mooi gevormde borstbeen.

Ik word naar boven gedragen door de crimineel en de zieke volgt. Hij pakt een kan, zet zijn voeten op mijn benen. Met een hand pakt hij mijn vleugels en hop vast. In de ander heeft hij zijn moord werktuig. Ik ben al lang gestopt met tokken. Die gekken verstaan me toch .....

Nee, ik ben nog niet dood, al vraag ik wel af waar mijn hoofd is. Ik voel dat ik me moet los vechten. Laat me toch los! Langzaam besef ik, het heeft geen zin. Deze duivels winnen altijd.

En om de kip te plukken giet men er eerst kokend water over heen. Dan laten de veren makkelijk los, al is het wel warm aan de vingers. Mochten mensen vragen zal ik de ingewanden voor je eruit halen, zeg dan ja. Het zelf doen is namelijk een smerig werk wat ongeveer zo gaat:

Met neme een bot mes. Begin te snijden aan de onderkant. Daar tref je de darmen. Deze moet je niet doorsnijden want dat stinkt en geeft een troep. Haal ze eruit en bedenk zelf een manier om ze los van de anus te snijden. Nogmaals: niet knoeien. Aan de binnenkant zitten nog meer apparaten waarvan je soms vermoed wat voor functie ze ooit gehad hebben en of ze eetbaar zijn. Zie je op een gegeven moment een hele maiskorrel en ruik je een ontzettend zure, misselijkmakende stankt. Dat was de slokdarm die aan de maag vast zit.

Als de inhoud verwijderd is kun je zelf een vorm kiezen waarin je de kip bereid. Gebruikelijk is het om de poten en velugels los te snijden. Het moeilijke stukje is het bot. Gewoon even harder werken. Mocht je de nek ook willen gebruiken, dat kan.... vraag me niet precies hoe, tenzij je van gegeten maiskorrels houd.

Het leven van de vis zal ik jullie besparen. Evenals zijn dood. Wel opvallend is het hoe lang ze naar adem blijven happen. wat dat betreft is het een soort mishandeling om ze na een uur in een kom met water te doen waar ze gewoon proberen door te ademen. Het opensnijden van de vis is een stuk gemakkelijker dan bij de kip. Evenals de bereiding, namelijk gewoon even in de hete olie.

Nog niet heel lang geleden at ik geen dieren. Maar zoals veel mensen zeggen: op reis wordt je wijs. Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik ben nu een moordenaar.